سازمان بهداشت جهاني در سال ۲۰۱۵ گزارش مهمي درباره مصرف شكر و سلامت منتشر كرده است. كارشناسان و متخصصان سلامت دهان اين سازمان در مقالهاي در سال ۲۰۱۸ توضيح دادهاند يافتههاي اين گزارش چگونه بايد در بخش سلامت دهان به كار گرفته شود.
در اينجا بخشي از اين مقاله كه نقش دندانپزشكان و ديگر حرفههاي سلامت دهان را توضيح داده مرور ميكنيم.
چكيده– ضرورت تغيير سياستهاي كلان: اطلاعرساني در مورد ضررهاي شكر به مردم كافي نيست.– حد مجاز شكر براي بزرگسالان تا ۵۰ گرم و ترجيحاً ۲۵ گرم در روز است.– حد مجاز شكر براي كودكان تا ۴۰ گرم https://bit.ly/39TDzs0 و ترجيحاً ۲۰ گرم در روز است.– ضرورت آموزش دادن به دندانپزشكان و ديگر حرفههاي سلامت دهان در مورد تغذيه و به ويژه شكر– آموزش تغذيه به بيماران و توصيه درباره كاهش و حذف شكر به تمام بيماران دندانپزشكي
عليرغم كاهش پوسيدگي دنداني در كشورهاي ثروتمند اين بيماري همچنان يك مشكل فراگير است. همچنين در كشورهاي با درآمد كم و متوسط، پوسيدگي دندان بهطور چشمگيري افزايشيافته است. محدود كردن ميزان شكر موجود در رژيم غذايي پايه و اساس پيشگيري است.
براي حل اين مشكل جهاني در زمينه سلامت، لازم است كشورها با انجام مداخلات جامعهمحور كاهش مصرف شكر را هدفگيري كنند. همچنين ضروري است دندانپزشكان و ساير حرفههاي سلامت دهان به منظور مراقبت از دندانها، به شواهد علمي جهت بيان اهميت كاهش مصرف قندهاي آزاد دسترسي داشته باشند.
سازمان بهداشت جهاني
دستورالعمل سازمان بهداشت جهاني درباره مصرف شكر در بزرگسالان و كودكان كه در مارس ۲۰۱۵ منتشر شد، تأكيد ميكند كه مصرف قندهاي آزاد بايد هم در كودكان و هم در بزرگسالان كاهش يابد؛ به گونهاي كه ميزان دريافت قندهاي آزاد نبايد بيشتر از ۱۰ درصد كل انرژي دريافتي بدن باشد. سازمان جهاني http://b.link/karvanysa بهداشت همچنين براي مراقبت از سلامت دهان و دندان در طول زندگي، كاهش بيشتر دريافت قندهاي آزاد تا ۵ درصد ميزان انرژي روزانه به صورت مشروط را در دستور كار قرار داده است.
طبقهبندي قندهاي آزادقندهاي آزاد شامل تمام مونوساكاريدها و ديساكاريدهاي افزوده شده به مواد غذايي توسط توليدكنندگان، يا مصرفكنندگان، قند طبيعي موجود در عسل، شيرهها، آبميوهها و آبميوههاي صنعتي (پاكتي) است. عبارت «قندهاي آزاد» شامل قندهايي كه به صورت طبيعي در شير يا فرآوردههاي لبني يافت ميشود، نيست. همچنين اين عبارت، قند طبيعي موجود در ميوههاي كامل، سبزيها و غلات را در بر نميگيرد.
اقداماتي براي كاهش مصرف شكر و ضرر آن براي سلامتبراي كاهش مصرف قندهاي آزاد و پيروي از توصيههاي سازمان جهاني بهداشت نياز است سياستهاي بالادستي و پاييندستي به كار برده شوند. برخي از اين سياستها در زير آمده است:– تنظيم سياستهاي كشاورزي به منظور توليد كمتر شكر و توليد بيشتر غلات پايدار– كاهش مصرف شكر در سطح ملي از طريق تغيير فرمول مواد غذايي– كاهش فروش شكر از طريق اعمال ماليات بر مواد غذايي پر شكر– كنترل تبليغات مواد غذايي و اعمال نظارت سختگيرانه بر فروش محصولات غني از شكرعلاوه بر اينها، آموزش متخصصان بخش سلامت و درمان و همچنين كساني كه در توليد و تهيه غذا نقش دارند ضروري است. شهروندان نيز بايد با دريافت اطلاعات مناسب درباره شكر و سلامت مورد حمايت قرار گيرند.
براي كاهش موفق مصرف قندهاي آزاد در سطح كلان و نيز در سطح فردي، اقدامات قابل توجهي مورد نياز است. موفقيت از طريق رويكردهايي كه صرفاً بر تغيير رفتارهاي فردي يا اطلاعرساني در زمينه تغذيه صحيح به افراد تكيه ميكنند به دست نميآيد. رويكرد بالادستي براي برخورد با شكر و دسترسي به آن مورد نياز است. با اين وجود، نقش دندانپزشكان و ساير حرفههاي سلامت دهان در آموزش بيماران درباره رژيم غذايي بخشي از طيف گسترده اقدامات لازم براي كاهش مصرف قندهاي آزاد است.
نقش دندانپزشكان و ديگر حرفههاي سلامت دهان براي مقابله با شكر– آموزش تغذيه به دندانپزشكان و ديگر حرفههاي https://tny.sh/bjmsbMo سلامت دهانضروري است تمام درمانگران بخش سلامت و بهداشت (از جمله دندانپزشكان و درمانگران سلامت دهان) در زمينه تغذيه آموزش داده شوند. طراحان برنامه آموزشي دندانپزشكي بايد اهميت تغذيه در برنامه آموزشي را مورد توجه قرار دهند. برنامه آموزش دندانپزشكي بايد موارد زير را در برگيرد:
تأثير قندهاي موجود در رژيم غذايي بر سلامت عمومي و سلامت دهان، اطلاعاتي درباره راهنماهاي سلامت (از جمله سلامت دهان و دندان)، آشنايي با برچسبهاي روي مواد غذايي، همچنين دانش پايه درباره نظريات تغيير رفتار به منظور اصلاح تغذيه در افراد دريافت كننده خدمات دندانپزشكي.
بهبود آموزش دندانپزشكان و ساير حرفههاي سلامت دهان در حيطه رژيم غذايي ضروري است تا همه اين افراد مهارت و استقلال لازم را به دست آورند و بتوانند در زمينه تغذيه سالم و كاهش مصرف قندهاي آزاد مشاوره دهند.
نقش سوء مصرف شكر در سلامت دهان و دندان
– آموزش تغذيه به بيماران دندانپزشكيدندانپزشكان و ديگر حرفههاي سلامت دهان بايد به بيماران خود و والدين آنها در مورد تغذيه اطلاعرساني كنند. اين اطلاعات نبايد با توصيههاي ديگر حرفههاي سلامت تناقض داشته باشد. راهنمايي در مورد تغذيه بايد بخشي از درمان دندانپزشكي براي تمام بيماران باشد. اگرچه هدف اوليه در مراقبت از سلامت دهان و دندان كاهش مصرف قندهاي آزاد خواهد بود؛ اما اين هدف به موازات ساير سفارشهاي تغذيهاي براي پيشگيري از بيماريهاي غير واگير به دست ميآيد.
در رژيم غذايي مذكور بايد ميزان قندهاي آزاد، چربي اشباع شده و نمك تا حد امكان اندك باشد. در عوض اين رژيم غذايي بايد شامل موارد زير باشد: ميوههاي تازه، سبزيها، آجيل و غلات سبوسدار با مقادير مناسب از حبوبات، ماهي، مرغ، گوشت بدون چربي و مقدار زيادي نوشيدنيهاي سالم نظير آب و شير.
توصيههاي تغذيهاي بايد مطابق با نيازهاي بيمار باشد. تكنيكهاي مناسب تغيير رفتار از جمله بررسي رفتارهاي بيمار، تعيين هدف، برنامهريزي تغييرات و ارزيابي دستاوردها بايد در نظر گرفته شود. بايد به افرادي كه اضافه وزن دارند يا در معرض ابتلا به اضافه وزن و چاقي هستند توصيه شود بر كاهش شكر دريافتي و كاهش انرژي تمركز كنند. اين امر با حذف قندهاي آزاد در رژيم غذايي به دست ميآيد. همچنين لازم است كاهش مصرف چربي، به ويژه چربيهاي اشباع شده و نمك مورد تأكيد قرار گيرد.
افراد داراي وزن مناسب نيز بايد مصرف شكر را كاهش دهند، اما براي حفظ سطح انرژي ضروري است اطمينان حاصل شود اين شكر با انرژي حاصل از چربي و غذاهاي پر از نمك (مانند سيبزميني سرخ شده) جايگزين نميشوند. در حالت ايدهآل، كسري انرژي حاصل از كاهش مصرف شكر بايد با انرژي حاصل از مواد غذايي سرشار از نشاسته (نان، غلات، برنج و پاستا)، غلات سبوسدار و ميوههاي تازه و سبزيها جايگزين شود.
سازمان جهاني بهداشت هماكنون در حال بررسي توصيهها درباره مصرف كربوهيدراتها است و راهنماي مرتبط با آن به زودي ارائه ميشود.
افرادي كه سوءتغذيه دارند يا علائمي از سوءتغذيه را نشان ميدهند بايد جهت دريافت توصيههاي تخصصي به پزشك يا متخصص تغذيه ارجاع داده شوند.اهميت كاهش مصرف شكر بايد به بيماران توضيح داده شود. اين توضيحات بايد بر فوايد كاهش مصرف قند در جلوگيري از افزايش وزن و همچنين نقش آن در سلامت دهان و دندان تأكيد كند.
بيماران يا مراقبان آنها بايد اطلاعاتي درباره مقدار شكر موجود در غذاها و نوشيدنيهاي متداول دريافت كنند. براي يك بزرگسال كه در طول شبانهروز به ۲۰۰۰ كيلوكالري نياز دارد، كه حداكثر ۵ تا ۱۰ درصد آن ميتواند از شكر تأمين شود (۵ درصد برابر است با ۲۵ گرم شكر و ۱۰ درصد آن تقريباً برابر ۵۰ گرم).
اگرچه در كودكان اين مقدار به صورت قابل ملاحظهاي كمتر است؛ براي يك كودك ۵ يا ۶ ساله، متوسط كل انرژي مورد نياز ۱۵۷۳ كيلوكالري در شبانهروز است. بنابراين ۵ درصد انرژي كل تقريباً برابر است با مصرف ۲۰ گرم شكر، و ۱۰ درصد آن تقريباً برابر است با ۴۰ گرم.جدول زير محتوي قندهاي آزاد موجود در برخي غذاها و نوشيدنيهاي متداول را نشان ميدهد. در نهايت اينكه، افزايش آگاهي بيماران درباره ميزان مجاز مصرف شكر و اينكه اين ميزان مجاز در هر خوراكي تا چه اندازه است بايد بخشي از درمان دندانپزشكي بيمار باشد.
تمام انواع قندهاتمام مونوساكاريدها و ديساكاريدها(فروكتوز، گالاكتوز، گلوكوز، مالتوز، لاكتوز، سوكروز)قندهاي شير:قندهايي كه به صورت طبيعي در شير و فرآوردههاي لبني وجود دارند.قندهاي آزاد:تمام مونو و دي ساكاريدهاي افزوده به علاوه قند موجود در عسل،شيرهها، آبميوهها و آبميوههاي پاكتيقندهاي طبيعي:قندهايي كه به صورت طبيعي در ميوههاي كامل، سبزيها و غلات وجود دارد.تمام انواع قندها:تمام مونوساكاريدها و ديساكاريدها(فروكتوز، گالاكتوز، گلوكوز، مالتوز، لاكتوز، سوكروز)قندهاي شير:قندهايي كه به صورت طبيعي در شير و فرآوردههاي لبني وجود دارند.قندهاي آزاد:تمام مونو و دي ساكاريدهاي افزوده به علاوه قند موجود در عسل،شيرهها، آبميوهها و آبميوههاي پاكتيقندهاي طبيعي:قندهايي كه به صورت طبيعي در ميوههاي كامل، سبزيها و غلات وجود دارد.
منبع: https://dentalguide.ir/